روغن زینون ار دیدگاه حکیم مومن

 ◄زيت‌

به فارسي روغن زيتون گويند و آنچه از زيتون رسيده گيرند زيت عذب نامند و غير مغشوش او سريع الأنتشار بر سطح بدن مي­باشد و اجزاي او از يكديگر منقطع نمي­گردد به خلاف مغشوش و اين نوع در دوم گرم و با يبوست و قبض است و قول به رطوبت او اصلي ندارد و مغسول او كه با آب گرم بسيار برهم زده و صاف كنند بيلذع و الطف است و چهارده مثقال او با يك رطل آب گرم و ماءالشّعير، مسهل قوي و جهت درد اعصاب و عرق­النّساء و با شراب و آب گرم جهت مغص و اخراج كرم شكم و قي كردن با او جهت رفع سمّيّت ادويه و حقنة او جهت قولنج ورمي و سدّي و درد مفاصل و عرق­النّساء و درد كمر و با مرهمها جهت التيام زخمها و طلاي او جهت دردهاي بارده مفيد و چون شش سال بر او بگذرد زيت عتيق نامند و گرمتر از غير عتيق و محلّل و مليّن طبع و بشره و مصلح ادويه و مضعف قوّة ‌آن و مانع جمود اعضاء و رافع ضرر سرما و اكتحالش مقوّي بصر و جهت رفع بياض رقيق و جرب و سلاق نافع است و جهت نزول آب قايم مقام قدح و طلا كردن گرم او مسكّن الم گزيدن عقرب مي­باشد و چون روغن تازة ‌زيتون را بجوشانند تا به نصف رسد ، بدل عتيق مي­شود و قدر شربتش تا هفت مثقال است.

منبع: کتاب حکیم مومن